Jaar 2 van Human Resource Management. Wat staat mij te wachten? Gaat de onderwijsaanpak veranderd worden? Genoeg vragen waar ik nog geen antwoord op had eind augustus.
Aanwezigheidsplicht
Het eerste wat er duidelijk werd is dat er aanwezigheidsplicht ingesteld werd. Voor alle vaardigheidsvakken en de reflectieve leerlijn, was het verplicht om dit jaar aanwezig te zijn. Zou je meer 20% afwezig zijn, dan verlies je je recht op herkansing. Dat was nogal een verandering in vergelijking met vorig jaar. Toch leek dit mij in eerste instantie niet echt een probleem. In het propedeuse jaar was ik eigenlijk ook elke les aanwezig. Er zou dus wat dat betreft niet zoveel veranderen voor mij, dacht ik. Toch heb ik het afgelopen jaar gemerkt dat dit toch wat tegenviel.
Het eerste vaardigheidsvak waarbij ik hier last door ervaarde was Engels. Mijn Engelse vaardigheden zijn niet erg goed, dus die lessen leken mij wel handig. Toch voelde ik mij daar totaal niet op m'n gemak. Die lessen hadden voor mij niet echt een toegevoegde waarde, ik leerde daar niet wat ik wilde leren, namelijk betere woordenschat. Wel werden juist daarover (woordenschat) veel vragen gesteld in de les, waar ik dus nooit echt een antwoord op kon geven. Dit gaf mij een onzeker gevoel, waardoor ik het liefste niet meer ging naar die les. Ook omdat we niks met het verbeteren van woordenschat deden. Toch wil ik ook niet weglopen van deze 'problemen', waardoor ik ook niet opgaf. Toch moet ik eerlijk toegeven, dat als het niet verplicht was geweest, dat ik ook niet elke les aanwezig was geweest.
In de derde periode kregen we het vaardigheidsvak coachen. In principe leek mij dit een erg interessant vak, maar al snel bleek het tegenovergestelde. De docent werkte mij nogal op mijn zenuwen. Zelf vond ik dat de lessen niet met veel enthousiasme werden gegeven en dat we erg weinig zelf mochten doen voor een vaardigheidsles. Ik had vaak het gevoel dat ik in die lessen mijn tijd aan het verdoen was. Ik vond dat ik die tijd beter in andere vakken kon steken, maar omdat het een verplicht vak was had ik geen keus. Ik moest aanwezig blijven om het recht op een eventuele herkansing te behouden. Als dit niet verplicht was geweest, had ik beter zelf de slides door kunnen nemen en die tijd in andere vakken kunnen steken. Erg zonde.
Toetsing
Ook de toetsing werd omgegooid in vergelijking met het propedeuse jaar. In plaats van elke periode 3 of 4 kennisvakken, werden nu de kennisvakken vewerkt in de integrale opdracht. Als ik naar mezelf kijk leek mij dit wel een goede manier van toetsing. Vorig jaar was het vaak zo dat ik een week lang alle stof aan het stampen was, dit vervolgens reproduceerde op de kennistoets en vervolgens niks meer met deze kennis deed. Hierdoor vergat ik de stof snel.
Dus leek het mij effectiever om de stof daadwerkelijk toe te passen in de praktijk, waardoor het beter zou blijven hangen. Dit bleek uiteindelijk ook bij de assessments. Zonder echt goed te stampen, betrapte ik mezelf erop dat ik eigenlijk al heel veel wist. Dit vond ik een erg fijne manier van leren en toetsing. De manier van toetsing was dus prettig, omdat je alles toepast in de praktijk, maar hierdoor had ik wel het idee dat we minder uit ons hoofd hoefden te leren dan bij een kennistoets. De toetsen waren vrij gemakkelijk te halen zonder dat je je daar heel erg voor inspande. Hierdoor heb ik mij ook best wel verveeld gedurende de perioden. Dus de manier van toetsing is voor mij een beetje dubbel.
Conclusie
Er is afgelopen jaar dus best wat veranderd, wat voor mij enerzijds positief werkte, anderzijds negatief. Ik beslis graag zelf wat ik belangrijk vind en wat ik nuttig vind. Door de aanwezigheidsplicht heb ik dit niet meer zelf in de hand, waardoor ik mijn tijd niet optimaal kan benutten. De nieuwe manier van toetsen vind ik wel effectief. Hierdoor zie je gelijk hoe de stof er in de praktijk uitziet en onthoud je het ook beter. Wel verlaagde dit de studiedruk voor mij net wat te veel, waardoor ik de uitdaging begon te missen.